Το ερωτηματολόγιο του Υπουργείου Παιδείας, για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών.

   Πριν  λίγες  μέρες  το  Υπουργείο  κάλεσε  τους  εκπαιδευτικούς,  να  συμπληρώσουν  ένα  ερωτηματολόγιο  σχετικά  με  την  αξιολόγηση  των  ίδιων  αλλά  και  του  εκπαιδευτικού  έργου  συνολικά.  Νομίζω  ότι  κανείς  εμπλεκόμενος  δεν  πρέπει  να  απέχει  από  το  διάλογο  για  το  συγκεκριμένο  θέμα,  αν  και  πρέπει  να  πω  πως  αισθάνομαι  μεγάλο  φόβο  για  το  πού  θα  οδηγήσει αυτή  η  ιστορία...

   Προσωπικά  συμπλήρωσα  το  ερωτηματολόγιο,  καταγράφοντας  τις  ενστάσεις  μου,  ώς  εξής:

Αξιολόγηση του Εκπαιδευτικού Έργου και του Έργου των Εκπαιδευτικών.

Ερωτηματολόγιο

Ερώτηση 1^η

Σε ποιον βαθμό θεωρείτε ότι πρέπει να αποτελούν αντικείμενο της αξιολόγησης τα παρακάτω:

Σημειώστε: (1) για «καθόλου», (2) για «λίγο», (3) για «αρκετά» και (4) για «πολύ».

α. Η αξιολόγηση του εκπαιδευτικού συστήματος (δομές, υπηρεσίες, υποδομές, χρηματοδότηση, προγράμματα σπουδών, βιβλία, επιμόρφωση κ.λπ.).	4
β. Η αξιολόγηση των στελεχών εκπαίδευσης.	4
γ. Η αξιολόγηση της σχολικής μονάδας.	2
δ. Η αξιολόγηση του εκπαιδευτικού.	4

Ερώτηση 2^η

Σε ποιον βαθμό θεωρείτε αναγκαίες τις παρακάτω μορφές αξιολόγησης:

Σημειώστε: (1) για «καθόλου», (2) για «λίγο», (3) για «αρκετά» και (4) για «πολύ».

Μορφές αξιολόγησης	Εκπαιδευτικό Σύστημα	Στελέχη Εκπαίδευσης	Σχολική Μονάδα	Εκπαιδευτικός
α. Μορφές εξωτερικής αξιολόγησης*	4	4	4	4
β. Μορφές εσωτερικής αξιολόγησης**	1	1	1	1
γ. Μορφές αυτο-αξιολόγησης***	****π	1	1	1
δ. Συνδυασμός  των παραπάνω (α, β,γ ).	1	1	1	1

Ερώτηση 3^η

Σε ποιον βαθμό θεωρείτε ότι η αξιολόγηση πρέπει να συνδέεται:

Σημειώστε: (1) για «καθόλου», (2) για «λίγο», (3) για «αρκετά» και (4) για «πολύ».

α. Με τη βελτίωση της ποιότητας του εκπαιδευτικού συστήματος.	4
β. Με τη βελτίωση της ποιότητας του εκπαιδευτικού έργου της σχολικής μονάδας.	4
γ. Με τη βελτίωση, την ενίσχυση και την επαγγελματική ανάπτυξη των εκπαιδευτικών και των στελεχών εκπαίδευσης.	4
δ. Με την ανάδειξη των «καλών» πρακτικών των εκπαιδευτικών και των στελεχών εκπαίδευσης.	4
ε. Με τη βελτίωση των διαδικασιών επιλογής των στελεχών εκπαίδευσης.	4
στ. Με την προαγωγή των εκπαιδευτικών.	4
ζ. Με τη μισθολογική εξέλιξη των εκπαιδευτικών.	4
η. Με την επιμόρφωση και επιστημονική υποστήριξη των εκπαιδευτικών και των στελεχών εκπαίδευσης.	4
θ. Με το άνοιγμα του σχολείου στην κοινωνία.	4

Ερώτηση 4^η

Σε τι βαθμό θεωρείτε ότι οι παρακάτω φορείς θα πρέπει να συμμετέχουν στην αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου:

Σημειώστε: (1) για «καθόλου», (2) για «λίγο», (3) για «αρκετά» και (4) για «πολύ».

Φορείς αξιολόγησης	Στελέχη Εκπαίδευσης	Εκπαιδευτικοί
Περιφερειακός Διευθυντής	1	1
Προϊστάμενος Επιστημονικής Καθοδήγησης	1	1
Σχολικός σύμβουλος	1	1
Διευθυντής εκπαίδευσης	1	1
Διευθυντής σχολείου	1	1
Σύλλογος διδασκόντων	3	1
Υποδιευθυντής σχολείου	1	1
Εκπαιδευτικός	2	1
Ανεξάρτητη Αρχή	3	3

Ερώτηση 5^η

Σε ποιον βαθμό θεωρείτε ότι η αξιολογική διαδικασία πρέπει:

Σημειώστε: (1) για «καθόλου», (2) για «λίγο», (3) για «αρκετά» και (4) για «πολύ».

α. Να περιλαμβάνει τις εξής τρεις φάσεις: (α) προ-αξιολογική φάση, για ενημέρωση και κοινό προγραμματισμό τομέων, διαδικασιών και κριτηρίων με βάση τα κοινωνικο-εκπαιδευτικά δεδομένα της σχολικής μονάδας, (β) φάση παρακολούθησης της εκπαιδευτικής διαδικασίας και (γ) φάση ανατροφοδότησης και υποστήριξης.	1
β. Να συνδέεται με ποικίλες μορφές/πολιτικές επιμόρφωσης.	4

Ερώτηση 6^η

Σε τι βαθμό συμφωνείτε με τη θεσμοθέτηση μιας Ανεξάρτητης Αρχής για τη(ν):

Σημειώστε: (1) για «καθόλου», (2) για «λίγο», (3) για «αρκετά» και (4) για «πολύ».

α. Διασφάλιση της εγκυρότητας, της αξιοπιστίας και της αντικειμενικότητας της αξιολόγησης.	4
β. Αξιολόγηση εκπαιδευτικών πολιτικών και δομών.	3

Άλλες παρατηρήσεις – σχόλια:

               Καταρχήν  θα  ήθελα  να  ξεκαθαρίσω  ότι  τα  όσα  θα  πω  εκφράζουν  καθαρά  τις  προσωπικές  μου  απόψεις.  Είμαι  μάχιμος  εκπαιδευτικός   και  θέλω  να  μιλήσω  επωνύμως,  εκ  μέρους  του  εαυτού  μου  και  μόνο,  σύμφωνα  με  όσα  η  δική  μου – και μόνο – σκέψη  ορίζει.  Δεν  είμαι  συνδικαλιστής,  ούτε  στέλεχος  της  εκπαίδευσης.  Είμαι  έντονα  πολιτικοποιημένος,  αλλά  δεν  ανήκω σε  κανένα  κόμμα.  Είμαι  σαφώς  υπέρ  της  αξιολόγησης,  έχω  όμως  σοβαρές  επιφυλάξεις  για  τον  τρόπο  με  τον  οποίο  αυτή  θα  διεξαχθεί  και  για  τους  σκοπούς  της.  Οι  επιφυλάξεις  μου  αυτές  οξύνθηκαν  από  το  παρόν  ερωτηματολόγιο,  για   λόγους  που  θα  εξηγήσω  παρακάτω.  Οι  ενστάσεις  που  η  ΟΛΜΕ  εκφράζει  σχετικά  με  την  αξιολόγηση,  με  βρίσκουν  σύμφωνο  σε  μεγάλο  βαθμό,  αρνούμαι  όμως  την άποψη  ότι  ως  εκπαιδευτικοί  πρέπει  να  αρνηθούμε  να  εμπλακούμε  στη  συζήτηση  για  την  αξιολόγηση.  Αντιθέτως,  θεωρώ  ότι  πρέπει  να  έχουμε  λόγο  και  άποψη  και  να  την  εκφράζουμε   σθεναρά.   Αφενός  για  ηθικούς  λόγους  (είναι  η  δουλειά  μας  στο  κάτω  κάτω),  αφετέρου  γιατί  η  σιωπή  μας  είναι  βέβαιο  ότι  αργότερα  θα  θεωρηθεί  συναίνεση  στο  ο,τιδήποτε  άλλοι  αποφασίσουν.  Προσωπικά  δεν  επιτρέπω  σε  κανέναν  να  αποφασίζει  για  μένα  χωρίς  εμένα,  στο  βαθμό  που  μπορώ  βεβαίως  να  το  κάνω.  Θα  ήθελα  λοιπόν  για  την  αξιολόγηση  γενικά  και  για  το  ερωτηματολόγιο  ειδικά, να  προβώ  στα εξής  σχόλια :

Ομολογώ  ότι  η  πρώτη  έκπληξη  όταν  άνοιξα  το  αρχείο  του  ερωτηματολογίου,  προήλθε  από  το  μέγεθός  του.  Συζήτηση  για  την  αξιολόγηση  με   έξι (!)  τυποποιημένες  ερωτήσεις  πολλαπλής  επιλογής  και διαβάθμισης;!  Για  να  εξετάσω  το  κεφάλαιο  των  ιδανικών  αερίων  στη  Β΄ Λυκείου,  χρειάστηκα  πολύ  περισσότερες  ερωτήσεις!  Τέλοσπάντων,  ας  θεωρήσουμε  ότι  στο  δικό  μου  τεστ,  δεν  ήμουν  αρκετά  περιεκτικός. 

Όσον  αφορά  την  ουσία  των  ερωτήσεων  που  τίθενται,  ομολογώ  ότι  αδυνατώ  να  κατανοήσω  επακριβώς  το   νόημα  της  1^ης  και  της  5^ης  ερώτησης.  Αλλά  ας  είναι.  Ίσως  υπάρχει  κάποιο  νόημα  που  εγώ  δεν  είμαι  σε  θέση  να  κατανοήσω.  Ήταν  πάντως  μετά  την  ανάγνωση  της  4^ης  ερώτησης  που  η  σκέψη  μου  επαναστάτησε  και  αισθήματα  λύπης  με  κυρίευσαν. Υποψήφιοι  αξιολογητές  μου  λοιπόν  είναι  οι  εξής: ο Περιφερειακός Διευθυντής, ο Προϊστάμενος Επιστημονικής Καθοδήγησης, ο Σχολικός σύμβουλος, ο Διευθυντής εκπαίδευσης, ο Διευθυντής σχολείου, ο Σύλλογος διδασκόντων,  ο Υποδιευθυντής σχολείου.  Επίσης  πιθανός  αξιολογητής  είμαι  εγώ  ο  ίδιος  και  τέλος  υπάρχει  και  μια  «Ανεξάρτητη  Αρχή»,  για  την  οποία  δεν  ξέρουμε  τίποτα  άλλο.  

Καταρχήν  νομίζω  απαιτείται  ένα  σημειολογικό  σχόλιο.  Παρατηρώ  ότι  κατά  τους  συντάκτες  του  ερωτηματολογίου,  οι  λέξεις «Επιστημονική», «Καθοδήγηση»,  «Διευθυντής»  και  «Αρχή»,  αξίζουν  κεφαλαίο  αρχίγραμμα.  Αντίθετα  οι  λέξεις  «εκπαίδευση»,  «σχολείο»,  «διδάσκοντες»,  δεν  αξίζουν  τέτοια  τιμή…

Τέλοσπάντων  ίσως  είμαι  πολύ  «ψείρας»  να  απαιτώ  το  «σχολείο»  να  γράφεται  και  να  είναι  «Σχολείο»,  πάνω  απ’  όλους  και  όλα.  Ας  είναι.  Ίσως  και  το  θέμα  να  είναι και  καθαρά  τυχαίο  και  να  μη  χρήζει  περεταίρω  συζήτησης.  Ας  δούμε  λοιπόν  την  ουσία  της  ερώτησης. 

Ξεκινώ  από  τον  εαυτό  μου.  Θα  έπρεπε  να  δίνω  στους  ανωτέρους  μου  μια  επίσημη  αναφορά  αυτοαξιολόγησης,  ανά  τακτά  χρονικά  διαστήματα;  Η  απάντηση  είναι  «προφανώς  όχι».  Όχι  φυσικά  γιατί  εγώ  δεν  πρέπει  να  έχω  λόγο  στη  διαδικασία.  Αλλά  για  έναν  πολύ  διαφορετικό,  απλό  λόγο:  διότι  αν  σέβομαι  το λειτούργημά  μου,   γνωρίζω  καλά  ότι  η  απαίτηση  για  βελτίωση  είναι  διαρκής.  Και  γνωρίζω  επίσης  καλά,  ότι  δεν  μπορώ  ποτέ  να  εκπληρώσω  όλους  τους  στόχους  που  θέτω – ο  ίδιος  στον  εαυτό  μου – κατά  τη  Διδασκαλία.   Επιμένω  όμως  να  τους  θέτω  και να  προσπαθώ  να  προσεγγίζω  την  εκπλήρωσή  τους  όλο  και  περισσότερο,  γιατί  θέλω  να  κρατώ  τον  πήχη  ψηλά.  Επομένως  θα  βαθμολογήσω  με  μέτριους  βαθμούς  τον  εαυτό  μου,  αν  θέλω  να  είμαι  ειλικρινής.  Τώρα,  αν  δεν  σέβομαι  το  λειτούργημά  μου,  προφανώς  θα  αυτοαξιολογηθώ  με  «άριστα».  Με  την  αυτοαξιολόγηση  λοιπόν,  δημιουργείται  μια  τραγική  αντίφαση. 

Συνεχίζω  με  την  «Ανεξάρτητη  Αρχή».   Εδώ  νομίζω  ότι  δεν  χρειάζεται  να  σχολιάσει  κανείς  πολλά.   Πώς  να  κρίνεις  κάτι  που  δεν  ξέρεις  τι  ακριβώς  θα  είναι,  από  ποιους  θα  στελεχώνεται  και  με  ποιο  τρόπο;  Ίσως  η  συζήτηση  για  το  πώς  θα  έπρεπε  να  δομηθεί  μια  τέτοια  «Αρχή»,  να  ήταν  εποικοδομητικότερη,  από  τη  συμπλήρωση  του  παρόντος  ερωτηματολογίου.

Προχωρώ  τώρα  στα  πιο  ουσιώδη:  την  αξιολόγηση  από  τον  «Περιφερειακό Διευθυντή»,  τον «Προϊστάμενο Επιστημονικής Καθοδήγησης», τον «Σχολικό  σύμβουλο»,  τον  «Διευθυντή εκπαίδευσης»  και  τον  «Διευθυντή  σχολείου»,  όπως  αναφέρονται  στο  ερωτηματολόγιο.  Ξεκαθαρίζω  κοφτά  ότι  θεωρώ  ανήθικη  την  πρόταση  αυτή.   Για  τον  απλό  λόγο  ότι  οι  περισσότεροι  (όχι  όλοι  ασφαλώς,  αλλά  σίγουρα  οι  περισσότεροι)  από  τους  αναφερόμενους,  ουδέποτε  έχουν  περάσει  από  διαδικασίες  ουσιαστικής  και  αντικειμενικής  αξιολόγησης.  Εκτός  κι  αν   θεωρείται  ότι  η  συγγενική  ή  φιλική  σχέση  με  τον/την  Υπουργό,  ή  το  να  έχεις  γεμίσει  την  Ελλάδα  με   κάλπικους  αριστούχους  πτυχιούχους  νοσηλευτικής,  είναι  μεταξύ  των  απαραίτητων  τυπικών  προσόντων  για  να  αναρριχηθείς  στα «Υψηλότερα Κλιμάκια» της  εκπαίδευσης! (Έτσι,  καταντήσαμε  τελικά  να  έχουμε  Περιφεριακούς  Διευθυντές  Εκπαίδευσης,  με  μέγιστο  προσόν  ότι  είναι  «υποψήφιοι  Διδάκτορες  του  τμήματος  νηπιαγωγών»(!),  ή  συμβούλους  Φυσικής  που  έχουν  σαν  βασικά  προσόντα  πτυχίο  Γεωλογίας  και  πολυετή  πείρα  στην  «εκπαίδευση  ενηλίκων»(!), οι  οποίοι  έχουν  τόση  σχέση  με  τη  Φυσική  θετικής/τεχνολογικής  κατεύθυνσης  στο  Λύκειο,  όση  περίπου  και  η  πεντάχρονη  κόρη  μου…)!  Αν  είναι  έτσι,  καλύτερα  να  σταματήσουμε  τη  συζήτηση  εδώ.  Εγώ  νόμιζα  ότι  οι  νέες  εξαγγελίες  για  την  αξιολόγηση  είχαν  διαφορετικό  σκοπό. 

Αλλά  ας  υποθέσουμε  ότι  όλα  όσα  έγραψα  στην  προηγούμενη  παράγραφο,  υπάρχουν  μόνο  στη  δική  μου – αρρωστημένη – φαντασία.  Ωραία.  Ας  πάρουμε  λοιπόν  την  περίπτωση  ενός  «Περιφερειακού  Διευθυντή»,  ο  οποίος  είναι  αξιόλογος  άνθρωπος,  αγαπά  τη  δουλειά  του  και  θέλει  να  την  κάνει  σωστά  (υπάρχουν  ασφαλώς  και  τέτοιοι).  Ας  υποθέσουμε  ότι  στην  περιφέρειά  του  υπηρετούν  2000  εκπαιδευτικοί,  πρόκειται  δηλαδή  για  μια  σχετικά  μικρή  περιφέρεια.  (Στο  νομό  Ιωαννίνων,  για  τον  οποίο  τυγχάνει  να  γνωρίζω   τα  στοιχεία  με  ακρίβεια,  υπηρετούν  1500  περίπου  εκπαιδευτικοί  εκ  των  οποίων  οι  200  περίπου  είναι  του  κλάδου  φυσικών  ΠΕ04).   Ας  υποθέσουμε  ακόμα  ότι  ο  συγκεκριμένος  Διευθυντής  πρέπει  να  συντάξει  ανά  δύο  έτη,  μια  έκθεση  αξιολόγησης  για  κάθε  εκπαιδευτικό.  Επιτρέψτε  μου  μία  τελευταία  υπόθεση: ο  συγκεκριμένος  Διευθυντής  είναι  εξαιρετικά  εργατικός  και  προσέρχεται  στην  υπηρεσία  του  κάθε  μέρα,  ακόμα  και  τις  αργίες.  Με  ελάχιστους  υπολογισμούς,  εξάγεται  ότι  πρέπει  κάθε  μέρα  (εργάσιμη  ή  μη)  να  συντάσσει  περίπου  τρεις  ατομικές  εκθέσεις  αξιολόγησης!  Αναρωτιέμαι  πώς  θα  εκπληρώνει  τα  λοιπά  καθήκοντά  του.  Ο  σύμβουλος  των  φυσικών  πάντως,  θα  έχει  σαφώς  ευκολότερο  έργο.  Οι  φυσικοί  στην  περιφέρεια  αυτή  θα  είναι  μόλις  270  περίπου,  οπότε  θα  έχει  το  καθήκον  σύνταξης  μιας  μόλις  έκθεσης  ανά  τρεις  περίπου  ημέρες  (εργάσιμες  και  αργίες  πάντοτε,  καθώς  και  αυτός  είναι  ιδιαίτερα  εργατικός…)

Την  πρόταση  για  αξιολόγηση  από  το  «Σύλλογο  διδασκόντων»  και  τον  «Υποδιευθυντή  σχολείου»,  δεν  θα  τη  σχολιάσω  καθόλου.  Θεωρώ  πως  με  όσα  έχω  πει  ως  τώρα,  ο  οποιοσδήποτε  μπορεί  να  καταλάβει  εύκολα  ποια  άποψη  έχω.

Και  φτάνουμε τώρα  στο ζουμί  της  υπόθεσης.  Δήλωσα  ότι  είμαι  σαφώς  υπέρ  της  αξιολόγησης,  μέχρι  τώρα  όμως  αρνήθηκα  την αξιολόγηση  από  οποιονδήποτε,  ακόμα  και  από  τον  εαυτό  μου!  (Άφησα  βέβαια  ένα  ανοιχτό  παραθυράκι  για  κάποια  «Ανεξάρτητη  Αρχή»,  αλλά  αυτή  είναι  στα  σκαριά  ακόμα).  Μήπως  είμαι  τρελός;  Μπορεί  βέβαια  να  είμαι  όντως.  Αλλά…  Μήπως  έχουμε  ξεχάσει  κανέναν;  Στην  εκπαίδευση   υπάρχουν  εκπαιδευτικοί,  Διευθυντές,  Σύμβουλοι,  κτλ.  Επίσης  κτίρια,  βιβλία,  αυλές,  αίθουσες  και  «εποπτικά  μέσα».  Υπάρχει  τίποτα  άλλο;   Χμμμμ ….  Καλέ  πώς  το  έλεγε  εκείνη  η  Υπουργός;  «Πρώτα  ο  ………………………...  » ;  (Ερώτηση  συμπλήρωσης  κενού  λέγεται  αυτό νομίζω!)  Ο  ποιος ;  Α  ναι  καλέ!  Τα  Σχολεία  έχουν  και  Μαθητές!   (Επιτρέψτε  μου  την  πρωτοβουλία  να  τους  γράφω  με  Μ  κεφαλαίο,  μια  και  τα  κεφαλαία  τα  έχομε  εύκολα….  Ασφαλώς  και  δεν  είναι  όλοι  Μαθητές  με  την  πρέπουσα  έννοια,  αλλά ας  «δώσουμε»  το  κεφαλαίο  τιμής  ένεκεν.  Άλλωστε  η  συντριπτική  πλειονότητα  μπορεί  να  μετατραπεί  σε  Μαθητές,  αν  τους  βοηθήσουμε). 

Οι  Μαθητές  λοιπόν...  Τους  ξεχάσατε  αγαπητοί  συντάκτες  του  ερωτηματολογίου!!   Στο  δελτίο  τύπου  του  Υπουργείου  της  01-10-12  με  τίτλο :  «Αξιολόγηση του Εκπαιδευτικού Έργου καθώς και του Έργου των Εκπαιδευτικών»,  (μεγαλεία!  Εδώ  είμαστε  Εκπαιδευτικοί  με  «Ε»!),  αναγράφεται  επί  λέξη : «Η προσπάθεια αυτή προϋποθέτει την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου, διαδικασία που εφαρμόζεται στις περισσότερες χώρες (χώρες Ευρωπαϊκής Ένωσης κτλ)».  Ορθόν.  Μια  και  κοιτάμε  όμως  τι  γίνεται  σε  άλλες  χώρες  (και  καλά  κάνουμε  βέβαια),  μπορεί  να  μου  πει  κάποιος  σε  ποια  χώρα  οι  Μαθητές  αποκλείονται  από  την  αξιολόγηση  των  εκπαιδευτικών  τους;  Ή  πώς  συνάδει ο αποκλεισμός  των  μαθητών  από  την  αξιολόγηση των  δασκάλων  και  Δασκάλων  τους,  με  το  επιζητούμενο  «άνοιγμα  του  Σχολείου  στην  κοινωνία»   κατά  το  «θ»  υποερώτημα  της  3^ης  ερώτησης ; 

Ζητώ  να  μου  συγχωρέσετε  το  ειρωνικό  και  οξύ  σε  κάποια  σημεία  ύφος.  Όμως  η  πικρία  μου  είναι  πραγματικά  μεγάλη.  Φοβάμαι  ότι  η  αξιολόγηση  που  σχεδιάζεται  θα  καταλήξει  να  είναι,  στην  καλύτερη  (ή  μάλλον  στη  λιγότερο  κακή)  περίπτωση,  μια  εσωτερική  τυπική  διαδικασία  χωρίς  καμία  αξία  και  στη  χειρότερη,  μια  διαδικασία  συναλλαγής  και  καταπίεσης  του  εκπαιδευτικού,  ώστε  να  αναρριχηθούν  όχι  οι  Δάσκαλοι  αλλά  οι  δάσκαλοι,  που  θα  έχουν  ως  βασικά  προσόντα  τις  γνωριμίες  και  το  ότι  εύκολα  παρατάνε  την  ενασχόλησή  τους  με  τη  Διδασκαλία,  για  να  τρέχουν  σε  σεμινάρια  Δήθεν επιμόρφωσης...  Σε  κάθε  περίπτωση,  η  βελτίωση  του  Εκπαιδευτικού  Έργου  δεν  θα  επέλθει.  Επειδή  όμως,  αν  συνεχίσω  να  γκρινιάζω  δεν  προσφέρω  τίποτα,  να  η  πρότασή  μου,  με  μεγάλη  συντομία,  μιας  και  το  Υπουργείο  μας  έδωσε  ελάχιστο  χρόνο (μία  μόλις εβδομάδα)  για  να  καταθέσουμε  την  άποψή  μας  για  το  τόσο  σοβαρό  αυτό  θέμα.

ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ  ΠΡΟΤΑΣΗ  ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ 

1.                Διορισμοί  μόνο  μέσω  των  γραπτών  διαγωνισμών  του  ΑΣΕΠ.  (Μια  και  η  αξιολόγηση  πρέπει  να  ξεκινά  από  την  είσοδο).

2.                Πρόσληψη  αναπληρωτών  από  τους  επιλαχόντες  των  πινάκων  των  γραπτών  Διαγωνισμών  ΑΣΕΠ.  (Για  τον  ίδιο  λόγο).

3.                Αξιολόγηση  των  υπηρετούντων  εκπαιδευτικών  κάθε  τρία  χρόνια  με  όσο  το  δυνατόν  πιο  αντικειμενική  διαδικασία,  που  θα  οδηγεί  σε  έναν  τελικό  βαθμό  αξιολόγησης  για  κάθε  εκπαιδευτικό  και  θα  περιλαμβάνει :

·   Γραπτό  τεστ  πάνω  στο  γνωστικό  αντικείμενο,  στα  πρότυπα   των  γραπτών  διαγωνισμών  του  ΑΣΕΠ,  που  θα  συνεισφέρει  στο  30% του  τελικού  βαθμού.   (Γιατί – πώς  να  το κάνουμε – ο  Δάσκαλος  πρέπει  να  ξέρει  το  αντικείμενο  που  διδάσκει,  σε  όποια  βαθμίδα  εκπαίδευσης  κι  αν  υπηρετεί…). 

·   Γραπτό  τεστ  γενικών  γνώσεων  στα  πρότυπα  του  τεστ  δεξιοτήτων  του  ΑΣΕΠ,  που  θα  συνεισφέρει  στο  30% του  τελικού  βαθμού.  (Γιατί – πώς  να  το κάνουμε – ο  Δάσκαλος  πρέπει  να  έχει  γενική  Παιδεία).    

·   Αξιολόγηση  από  τους  Μαθητές  του  εκπαιδευτικού  που  τους  διδάσκει,  που  θα  συνεισφέρει  στο  40% του  τελικού  βαθμού.  (Γιατί – πώς  να  το κάνουμε – ο  Δάσκαλος  πρέπει  να  κρίνεται  και  από  τους  μαθητές  του).

4.                Χρήση  του  τελικού  βαθμού  αξιολόγησης  και  μόνο  για  κάθε  είδους  προαγωγές,  ακόμα  και  για  μεταθέσεις  και   αποσπάσεις. 

5.                Πέραν  των  αναγκαίων  καλών  βαθμών  αξιολόγησης  (σύμφωνα  με  το  4),    υποχρεωτικό  τυπικό  προσόν  για  να  επιλεγεί  ένας  εκπαιδευτικός  ως  Διευθυντής  Σχολείου,  σύμβουλος  ή  ο,τιδήποτε  άλλο  από  κει  και  πάνω,  να  θεσπιστεί  η  δεκαπενταετής  πραγματική  μάχιμη  θητεία  του  εκπαιδευτικού  στην  Τάξη.

6.                Η  αξιολόγηση  να  είναι  αμφίδρομη  και  προς  τις  δύο  κατευθύνσεις  της  ιεραρχίας. 

Ασφαλώς  σε  κάποια  από  τα  παραπάνω  μπορεί  κανείς  να  προβάλλει  ενστάσεις.  Δεν  διεκδικώ  το  αλάθητο  σε  καμία  περίπτωση.  Νομίζω  όμως,  με  όση  αντικειμενικότητα  διαθέτω  ότι  η  ανάγκη  για  αντικειμενική  αξιολόγηση  είναι  εκ  των  ουκ  άνευ,  αν  πράγματι  επιθυμούμε  βελτίωση  της  ποιότητας  της  Παιδείας  μας.  Αντίθετες  απόψεις  σε  αυτό  το  ζήτημα  μπορώ  να  τις  χαρακτηρίσω  τουλάχιστον  αφελείς…  Σύμφωνα  με  αυτή  τη  λογική,    ξεκαθαρίζω  ότι  οι  απαντήσεις  μου  στην  3^η  ερώτηση,  έχουν  δοθεί  με  την  προϋπόθεση  της  αντικειμενικότητας  της  αξιολογικής  διαδικασίας.  

Πριν  κλείσω  θα  ήθελα  να  προβώ  σε  δύο  ακόμα  σχόλια.  1) Μου  φαίνεται  κάπως  ειρωνικό  να  καλούμαστε  να  απαντήσουμε  σε  ένα  έτοιμο  ερωτηματολόγιο,  στη  διαμόρφωση  του  οποίου  δεν  συμμετείχαμε  καθόλου.  Νομίζω  ότι  ως  εκπαιδευτικοί,  θα  μπορούσαμε  να  είχαμε  συμβάλλει  ενεργά  στη  διαμόρφωση  του  ερωτηματολογίου  και  είμαι  βέβαιος  ότι  θα  είχε  παραχθεί  καλύτερο  τελικό  αποτέλεσμα.  2) Εξαιρετικά  ειρωνικό  μου  φαίνεται  και  το  γεγονός  ότι  μας  ξεκαθαρίζεται  ότι  η  συμπλήρωση  του  ερωτηματολογίου  γίνεται  ανώνυμα.  Νομίζω  ότι  η  διαδικασία  που  ακολουθείται,  μέσω  των  κλειδαρίθμων,  δεν  εξασφαλίζει  σε  καμία  περίπτωση  την  ανωνυμία  αυτή.  Τονίζω  εδώ  ότι  οι  περισσότεροι  Διευθυντές  (και  μελλοντικοί  αξιολογητές ;… )  ακολούθησαν  την  πρακτική  της  προσωπικής  επίδοσης  των  κλειδαρίθμων.   Κάποιοι  άλλοι  βέβαια  (προς  τιμήν  τους),  τύπωσαν  απλώς  τους  κλειδαρίθμους  και  δεν  ασχολήθηκαν  καθόλου  στη  συνέχεια  με  το  ποιος  συνάδελφος  πήρε  τον  καθένα…  Ας  είναι  όμως.  Προσωπικά  δεν  έχω  καμία  ανάγκη  την  ανωνυμία.

Μετά  τιμής,

Κολχούρης  Βασίλειος

Φυσικός  MSc.

     

   

---

* Εξωτερική αξιολόγηση: Αξιολογούν φορείς, άτομα - εμπειρογνώμονες που δεν έχουν υπηρεσιακή σχέση με τον αξιολογούμενο φορέα ή άτομο (π.χ. Ι.Ε.Π., ανεξάρτητη αρχή κ.λπ.).

** Εσωτερική αξιολόγηση: Αξιολογούν φορείς ή άτομα που έχουν υπηρεσιακή σχέση με τον αξιολογούμενο φορέα ή άτομο.

*** Αυτο-αξιολόγηση: Φορείς και άτομα αξιολογούν τον εαυτό τους.

^**** Δεν συμπληρώνεται για το εκπαιδευτικό σύστημα. Συμπληρώστε έναν τυχαίο αριθμό, ο οποίος δεν συνυπολογίζεται στις απαντήσεις του ερωτηματολογίου σας.